De nieuwe verplichte verzekering die Heemskerk voor ogen heeft, zou moeten
voorkomen dat Nederlanders bij een eventuele recessie massaal gedwongen hun
huis moeten verkopen en vervolgens met een restschuld blijven zitten, zo
stond vrijdagavond te lezen op de website van de Volkskrant.
Het idee is alle huizenbezitters jaarlijks 0,1 procent van de
waarde van hun hypotheek te laten afdragen aan een collectief fonds. Wie
vervolgens werkloos wordt en zijn hypotheek niet meer kan betalen, kan dan
aanspraak maken op een tijdelijke uitkering uit deze pot. Wordt in overleg
met de verzekeraar besloten dat de woning toch verkocht moet worden, dan
krijgt de gedupeerde zijn verlies gecompenseerd.
Dit klinkt uiteraard heel nobel en solidair, vooral omdat ook rijke
huizenbezitters moeten meebetalen. Maar probeert de Rabobank met dit
voorstel niet gewoon risico af te schuiven? Want is het om te beginnen niet
zo dat een hypotheekverstrekker geen te risicovolle hypotheken moet
afsluiten?
Niks aan dit verschijnsel doen, maar juist een door huiseigenaren zelf
betaald fonds in het leven roepen, is enkel damage control. De oorzaak van
mogelijke problemen wordt ongemoeid gelaten. Sterker nog: als er zo’n fonds
komt, wordt het juist aantrekkelijker om een onverantwoord hoge hypotheek af
te sluiten.
Kun je je hypotheek niet meer betalen, dan wordt je gecompenseerd uit een door
huizenbezitters betaald fonds. De hypotheekverstrekker voelt hier niks van.
Terwijl die toch bij uitstek een van de partijen is die een eventueel
probleem zou kunnen voorkomen. Als hypotheekverstrekkers goede
risico-analyses maken, en geen onverantwoorde leningen verschaffen, is er
namelijk helemaal geen probleem.
Voor huizen met een waarde tot maximaal 265.000 euro bestaat nu ook al
de mogelijkheid je te verzekeren voor het geval je een woning met verlies
moet doorverkopen. Dit is de Nationale Hypotheek Garantie (NHG). Als een
huis met NHG-garantie niet genoeg oplevert om de hypotheek af te lossen,
springt de stichting Waarborgfonds Eigen Woning bij.
Van verschillende kanten is al geopperd de grens voor woningen die in
aanmerking komen voor Nationale Hypotheek Garantie op te trekken tot 350.000
euro. Bedenk je je dat de gemiddelde woningprijs zo rond de 250.000 ligt.
Dat is dit een behoorlijk hoge bovengrens. Veel meer mensen dan nu, zouden
deze niet verplichte garantie kunnen afsluiten en dat waarschijnlijk ook
doen, omdat de voorwaarden heel gunstig zijn. Als dat rust brengt op de
woningmarkt, is dat natuurlijk mooi.
Goed aan de NHG is bovendien, dat mensen er alleen voor in
aanmerking komen als ze aan door budgetinstituut Nibud opgestelde
inkomensnormen voldoen. Volgens deze normen mag maximaal een bepaald
percentage van het inkomen op gaan aan woonlasten. Een goede extra stok
achter de deur, die overigens ook weer niet nodig zou zijn als
hypotheekverstrekkers dezelfde normen zouden hanteren.
Goed, natuurlijk kan het gebeuren dat iemand buiten zijn schuld z'n hypotheek
niet meer kan betalen. Het is goed als mensen die dat willen, zich daartegen
kunnen indekken. Toch zijn het ook bij dit tweede voorstel de
hypotheekverstrekkers die goed wegkomen.
Kern van het Nationale Hypotheek Garantie-stelsel is namelijk dat het
Waarborgfonds garant staat voor de terugbetaling van de hypotheek aan de
geldverstrekker. Het waarborgfonds kan te allen tijden aan zijn
betalingsverplichtingen voldoen omdat het achtervangovereenkomsten heeft met
Rijk en gemeenten.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl